maandag 3 april 2017

Djengis Khan als een veroveraar met een aardig karakter

Het Nationaal Militair Museum in Soesterberg is gelegen in een prachtig gebied, het oude vliegveld, omgeven door de heuvels van de Utrechtse Heuvelrug. Munitie-depots in het zand ingegraven. Nu een pronkjuweel voor de Nederlandse krijgsmacht, waar weinig kwaad wordt verteld over oorlog. Integendeel. Vaders komen er met zonen om naar vliegtuigen en tanks te kijken. Het is een duidelijk nationaal museum, maar deze lente is er ook wat ruimte gemaakt voor iets exotisch: de veroveringen van de Mongoolse krijgsheer Djengis en de dynastie die hij heeft gesticht. 'Het grootste rijk ooit!' heet het in ronkende reclametaal. Was het Britse koloniale rijk dan niet nog groter? Daar gaat het dus niet over.

Tussen het echte wapentuig een verzameling Boeddhistische vlaggen, zoals ook buiten al in groot getal te zien is. Meer de sfeer van ingetogen gebed dan van de krijgsman te paard. Afijn, we zagen Kublai Khan, de kleinzoon van Djengis Khan ook al uitvoerig in de serie over Marco Polo, als een ieuwsgierig man, die veel aandacht geeft aan zijn echtgenotes, maar meer nog aan mensen die hem wat nieuws vertellen, eerlijke en boeiende verhalen. Meer diplomaat dus dan krijgsheer.
In pracht en praal wordt achteraf nog eens reclame gemaakt voor kundige bestuurders en de veroveringen worden op de koop toe genomen.
Zij veroverden Baghdad in 1258, maar gingen even later ten onder aan de Mamelukken in 1260 bij de Goliath-bron; Ain Jalut. 25 jaar later gingen zij over tot de Islam, maar toen was het onheil voorde Arabische moslims al geschied en Baghdad en het kalifaat ten onder.
Aan de religieuze tolerantie en harmonie werd veel aandacht geschonken.
Zo her en der waren er nogal wat tulbanden te zien. Dit is een foto van een filmpje dat daar te zien was en vooral een vredelievend beeld schetste van de grote krijgsheren en bestuurders. De afbeelding lijkt heel veel op die van de jeugdige Mohammed die de Syrische monnik Bahira ontmoet, maar hier blijkt het toch echt te gaan om een ontmoeting van de Mongoolse heersers met een Arabische, of zeker moslim oude heer. De islamitische kunst komt duidelijk van deze gebieden. De Ilkhan hebben zich vooral in Iran gevestigd en ongeveer 1250-1350 daar een eigen rijk ontwikkeld.
De mooiste voorbeelden van die 'multiculturele maatschappij' is wel een set van religieuze voorwerpen, waar monnikenbellen naast kruisen staan. Even verderop ook Islamitische grafstenen. Mooie propaganda voor de goede kanten dus van de krijgsheren.



Geen opmerkingen: